Op deze pagina vind je recente én minder recente verhalen door en over onze familie.
Mijn vader had de gewoonte, om gebeurtenissen, die in zijn familie waren voorgevallen, tot in den treure te herhalen. Mijn moeder werd dan ongeduldig, en zei: "AAAAt, dat hebben wij allemaal al honderd keer gehoord, dat hoef je niet weer te vertellen." Maar ongestoord nam vader het woord, en het hele verhaal werd weer herhaald. Hij bereikte daarmee, -hoewel dat niet de bedoeling zal zijn geweest, -dat de familieverhalen onuitwisbaar in ons geheugen zijn vastgelegd, en nu aan latere generaties kunnen worden overgeleverd.
Door: Beppo
Waar ooit het woonhuis van Walraven van Hall en zijn gezin stond is onlangs het appartementencomplex ‘De Bankier’ verrezen, dat zijn naam dankt aan ‘De bankier van het Verzet’. Als eerbetoon aan Wally is een spreuk over hem aangebracht op de zijgevel: “Als Wally binnenkwam was iedereen in vijf minuten gelukkig”
Warme woorden die een secretaresse van de binnenlandse strijdkrachten ooit sprak over van Hall.
In de twintiger jaren hield de koningin tijdens haar verblijf in Amsterdam een receptie waar om onduidelijke redenen een aantal Amsterdamse heren en dames aan haar en prins Hendrik werden voorgesteld. Mijn ouders vonden het wenselijk dat mijn zuster Dea daar heen zou gaan en dit hield in een bezoek aan de "dame du palais", die ergens op de Herengracht woonde en die de gegadigden doorlichtte.
Read MoreAttie van Hall was zeven toen de oorlog begon. Haar vader, Walraven van Hall, kleinzoon van 'Papa' Maurits van Hall, was ruim dertig. Zijn broer Gijs was nauwelijks twee jaar ouder. Beiden waren wat onorthodoxe Amsterdamse beursmensen met, net als hun voorvader Anne Maurits van Hall, een grote politieke en sociale betrokkenheid.
Read MoreOp een stralende zaterdagmorgen togen wij naar Amsterdam. Het Archief is een aardig gebouwtje aan de Amstel, vroeger was het het stadhuis van Nieuwer-Amstel, en je kunt er nog steeds trouwen. Aan de achterkant is er van alles aangebouwd om alles te kunnen bergen. Wij kwamen veel te vroeg binnen, maar toch was Floris (uit Ophemert) er ook al om ons te begroeten en van koffie te voorzien. En daar kwamen de anderen ook. De opkomst was goed, zo'n 40 familieleden, van diverse leeftijden.
Read MoreDe Konijnenberg was een enorm huis, behalve de tien kinderen van mijn ouders- was er nog ruim plaats voor logé's. Behalve de tien kinderen en de tien neven en nichten waar vader voogd over was, waren er meestal ook andere logé's - verkoopsters van de Bonneterie en meisjes uit het Walen Weeshuis. Van deze laatsten herinner ik mij nog Betsy, die in de warme zomer in haar "doorgezaagd weesmeisjeskostuum" rond liep, half rood, half zwart.
Read More
